dzisiaj wyjątkowo jedno zdjęcie. a to dlatego, że pizza z szynką parmeńską i rukolą jest ulubioną pizzą mojego małżonka i ledwo udało mi się strzelić zdjęcie, uli zaczął ją pochłaniać! poza tym, co tu dużo pisać? my uwielbiamy pizzę na cieniutkim spodzie, z chrupiącymi bokami. nawet leeloo, nasz ukochany psiak, kiedy tylko czuje, że piekę pizzę, czeka i merda ogonem, ponieważ wie, że też kawałek brzegu dostanie! 😀 to wyjątek, ale w tym wypadku dzielimy się z nią! 😉
pięknej niedzieli kochani!
wczoraj przyjechali do mnie rodzice i przywieźli mi piękne i pyszne kurki. mniam! nie będę się rozpisywać, napiszę tylko: dzisiaj delektowaliśmy się kurkami z makaronem. do tego lampka wina, chrupiąca bagietka, taras, szumiące drzewa, słońce… chce się żyć!!! 😀
miłego dnia, kochani! Czytaj dalej
dzisiaj odbiegam od dietetycznego i sałatowego tematu. i to mocno! nie chcę was zanudzać, a poza tym nie wszyscy mają ochotę na dietę… moja dróga połówka zażyczyła sobie… LASAGNE! (czy po polsku pisze się lazanię??? jakoś dziwnie to wygląda: lazania. pomocy!!!!)
ale do tematu: ponieważ od jakiegoś czasu robię to cudo na podstawie przepisu mojej kochanej kachny (oczywiście zmodyfikowanym, nie byłabym sobą!) i uważam, że jest genialne, dzielę się i z wami tym przepisem. zdjęcia tym razem nie są piękne, ale wyrywano mi talerze spod ręki, nie było szans na jakiekolwiek poprawki…. 🙂 Czytaj dalej
obiecałam sobie, że w czasie postu będę dawała głównie przepisy zdrowe i czasami nawet dietetyczne, ale jakoś nie mogę… w każdym razie na razie jestem szczęśliwa, że udało mi się obejść z daleka czekoladę! 🙂
o dzisiejszym daniu zdecydował uli i kristian, którzy bez mrugnięcia okiem na moje pytanie, co mam przygotować na obiad, stwierdzili jednogłośnie: gnocchi! a więc nie zostało mi nic innego, jak robić kluseczki. ponieważ to naprawdę smakowite danie i można je przygotować z każdym właściwie sosem, jaki wam wpadnie do głowy, doszłam do wniosku, że muszę się z wami podzielić przepisem…
byliśmy dzisiaj cały dzień w drodze i nie miałam czasu na zakupy. na szczęście znalazłam w chlebaku jeszcze trochę ciabatty, a w szafce i w lodówce inne potrzebne składniki. i chociaż we włoszech jest to ulubiona przekąska, ja bardzo szybko przygotowałam nam kolację. i to na ciepło!
włoski oryginał to chrupiące, podpieczone białe pieczywo, które jest podawane z najróżniejszymi dodatkami. możecie je serwować z waszymi ulubionymi składnikami, a w mojej dzisiejszej wersji to tuńczyk, kapary i czerwona cebula; czarne oliwki i ostatnia wersja to suszone pomidory. wszystkie zapiekane z serem grana padano. pyyyyycha… a jak szybko przygotowane! 🙂 Czytaj dalej
dzisiaj czas na bruschettę. dla niektórych to może nic specjalnego – kiedyś było to jedzenie biednych ludzi – ale dla mnie to specjał! a właściwie jeden ze specjałów kuchni włoskiej. to pyszne, chrupiące kanapki z pomidorami*, bazylią, czosnkiem i oliwą. i tu leży pies pogrzebany! im lepsza oliwa, tym – dla mnie – lepsza bruschetta! 🙂
ale co tu dużo mówić. bruschetta jest tak pyszna, że obojętnie, ile zrobię, znika w oka mgnieniu. nikt nie fatyguje się nawet, żeby ją położyć na talerzu. każdy łapie ją po prostu z blachy…
możecie ją również serwować jako przekąskę do apéritif. jestem pewna, że wasi goście będą zachwyceni.
* naturalnie najlepiej smakuje z pięknymi, aromatycznymi pomidorami w lecie, ale poza sezonem zastępuję je pomidorkami koktajlowymi Czytaj dalej
włoska bułka. oryginalna tylko z oliwą z oliwek. cudownie pachnąca, mięciutka w środku, z chrupiąca złotą skórką. duże dziury powietrzne w srodku powodują, że jest leciutka, co oczywiscie doprowadza do tego, ze sięgam automatycznie po nastepny kawałek! 🙂 możecie dodać do ciasta suszone pomidory, oliwki lub włoskie orzechy, smakuje po prostu genialnie. osobiście uwielbiam ją w naturalnej postaci, ponieważ często robię crostini albo bruschette, ale o tym innym razem! 🙂 Czytaj dalej
dzisiaj mam dla was troche „wloszczyzny“. prawdziwy italianski makaron. mój ukochany nie moze bez niego zyc. czasami mam wrazenie, ze moglabym mu go codziennie serwowac i pora dnia (czy tez nocy) nie gra najmniejszej nawet roli! musze przyznac, ze moja milosc do wloskich produktów macznych nie jest az tak wielka, mam jednak pare ulubionych potraw, z których nie moglabym w zyciu zrezygnowac: tagliolini al tartufo bianco d´alba (wstazeczki z bialymi truflami), orecchiette con salsiccia (uszka z pomidorami i sycylijska kielbaska), spaghetti aglio olio e peperoncino (nitki z oliwka, czosnkiem i chili) i calkiem proste penne al pomodoro (rurki z sosem pomidorowym)… hmmm.. wcale nie tak malo, jak myslalam… a wiec: pasta e basta! Czytaj dalej